نانو گرانول(Nano Granule)

پلیمرها معمولاً با استفاده از پرکننده‌هایی با اندازه‌های مختلف تقویت می‌شوند تا برخی محدودیت‌ها و ضعف‌های آن‌ها کاهش یابد و در نتیجه دامنه کاربردشان گسترش پیدا کند. به‌کارگیری پرکننده‌های نانومقیاس برای بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی پلیمرها، منجر به تولید کامپوزیت‌های پلیمری متنوعی شده است.

نانوگرانول، محصولی تولیدشده توسط مجتمع دانش‌بنیان حافظ وارش، با ترکیبی از مواد پلیمری نظیر پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن (یا ترکیبی از هر دو)، به همراه مواد پودری و نانوذرات خاص ساخته می‌شود. این نانوذرات شامل اسید بوریک، نمک بوراکس، پنتابورات آمونیوم، مونوآمونیوم فسفات، آمونیوم فسفات، پارافین پلی‌کلرینه، نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم و نانو اکسید باریوم هستند که طی فرآیندی به نانوگرانول تبدیل می‌شوند. نتیجه این فرآیند، یک پلیمر مقاوم در برابر شعله است که حتی در مواجهه مستقیم با آتش نمی‌سوزد.

این پلیمر از قابلیت شکل‌پذیری بالا در فرآیندهای تزریق و رولینگ برخوردار است و می‌تواند به فیلم‌ها و ورق‌های پلاستیکی نسوز تبدیل شود. نانوذرات به‌کاررفته در این محصول ابعادی بین 10 تا 300 نانومتر دارند. همچنین، نانوگرانول در رنگ‌بندی‌های متنوع قابل تولید است.

ویژگی‌ها و مزایای نانوپلیمرهای مقاوم در برابر شعله

کامپوزیت‌های نانوپلیمری مقاوم در برابر شعله، موادی پیشرفته و نوآورانه هستند که با افزودن نانومواد به ماتریس پلیمری، ویژگی‌های ایمنی در برابر آتش را به‌طور قابل‌توجهی بهبود می‌بخشند. این کامپوزیت‌ها نه‌تنها از موادی سبک‌تر و مقاوم‌تر تشکیل می‌شوند، بلکه با استفاده از نانوذراتی مانند نانورس، نانولوله‌های کربنی یا گرافن، پایداری حرارتی، استحکام مکانیکی، و مقاومت در برابر آتش را افزایش می‌دهند.

نانومواد می‌توانند دمای تجزیه پلیمر را افزایش داده و مقاومت آن را در برابر گرما تقویت کنند؛ در نتیجه، احتمال اشتعال به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. علاوه بر این، نانوذرات با تقویت ساختار ماتریس پلیمری، به تولید موادی قوی‌تر و سخت‌تر کمک می‌کنند که توانایی تحمل استرس و ضربه‌های بیشتری را دارا هستند.

اهمیت استفاده از نانوگرانول

نانومواد به‌عنوان مانعی عمل می‌کنند که انتشار گازهای قابل اشتعال و انتقال حرارت را کاهش می‌دهند و در نتیجه اشتعال و گسترش شعله را به تأخیر می‌اندازند.

استفاده از نانومواد این امکان را فراهم می‌کند که میزان مصرف مواد شیمیایی مقاوم در برابر شعله، که اغلب سمی هستند، کاهش یابد و در عین حال، بازدارندگی مؤثر در برابر شعله حاصل شود.